Некогаш ги бараш, ги бараш долго, насекаде, а тие се тука покрај тебе.
Мери Каталиниќ не некој начин е со “Чкрап!“ уште од неговото постоење, но се некако од страна. Фотографска инспирација на истакнатиот фотограф од “Чкрап!“ - Самир Љума, редовен посетител на нашите изложби, компетитивен учесник во нашите бескрајни разговори за креативноста, животот, фотографијата...

Еве ја на “Чкрап!“, само за Вашите очи и душа - со нејзини фотографии и текст.
text & photos © meri katalinic*2008









Како ѕиД создаден од облаци и пајакова мрежа ,
Како морЕ кое тоне во сонцето,
Како пат со Минорен случаен крај,
Како нејасен лик нацртан на песОкта,
Како милиоН мали месечинки,
Како кога се плашам дека сме само нечИј сон
и Тој некој ќе се разбуди и се ќе исчезне заедно со нас,
Како нЕчујна воздишка за спас или од едноставна среќа ,
Како сон од кој Вистински не сакаш да се разбудиш,
Кога се кОлебаш во сопствената верба ,
Кога си саМо сигурен во сопствената не сигурност,

Кога повторно се поврзувам со нЕкој дел од себе кој бил заклучен некаде длабоко таму,,,
ДозНавам дека не морам да го видам својот лик во скршено огледало за да запознаам уште нови ликови кои никогаш порано нЕ сум ги сретнала,
Малиот милион демони кои живеат во мене и ги боли што сум рамнодушна кон вистината дека постојат ,,,,
Неколу пати чкрап и јас всушност ги славам, ги ослободувам , ги заживувам....
...па добиваат боја , форма, сенка , приказна, мисла ,...и фотографијата постои...

...м...